بيانيه شماره 2 شوراي برگزاري مراسم روز جهاني كارگر 91
زمان، مكان، و شيوه ي برگزاري مراسم ها
سال 91: سال تقويت داخلي و جهاني سازمانيابي و همبستگي كارگري
روز جهاني كارگر فرا ميرسد. كارگران در ايران و جهان بيش از پيش دست به اعتراض و مبارزه زده‌اند تا بتوانند به مطالبات برحق خود دست يابند. كارگران پيشرو ميدانند كه راه مبارزه با اخراج و بيكار سازي، راه به دست آوردن دستمزد بيشتر، راه مقابله با سيطره ي شركت هاي پيمانكاري و قرارداد موقت، راه متوقف كردن طرح هاي ضد كارگري مثل هدفمند سازي يارانه ها و خصوصي سازي، راه مقابله با ديگر مشكلات و معضلاتي كه به طبقه ي كارگر تحميل ميشود، راه كسب آزادي هاي سياسي و اجتماعي، و ...تنها و تنها در ايجاد و تقويت تشكل هاي خودساخته، مستقل، توده اي و طبقاتي كارگري است. ما راهي اساسي و خدشه ناپذير پيش روي خود داريم: افزايش آگاهي و توان طبقاتي، تقويت سازمانيابي طبقاتي و تقويت همبستگي با كارگران جهان.
ما اعلام ميكنيم كه با كارگران جهان، در تمام كشورها متحد هستيم و از جنبش اشغال وال استريت و جنبش 99 % و ساير اعتصابات و اعتراضات كارگري در هر جاي دنيا عليه نظام سرمايه داري حمايت ميكنيم و خواهان اين هستيم كه اين كارگران با سازمانيابي و تشكل يابي و تقويت تشكل ها، سازمان ها و احزاب كارگري خود مبارزاتشان را قوي تر و مستحكم تر به پيش ببرند.
شوراي برگزاري مراسم روز جهاني كارگر سال 91، از نقاط و محيط هاي كارگري مختلفي علاوه بر پيشنهادات سازنده در باره ي مفاد بندهاي 10 گانه كه منجر به تغييراتي در آنها شده است، همچنين از سوي كارگران، زمان ها و مكان هاي برگزاري مراسم و شيوه هاي متفاوتي كه خود در نظر دارند را دريافت كرده است كه در ادامه، بنا به خواست اين كارگران، آنها را به صورت عمومي اعلام ميكنيم. همچنين بخشي از كارگران اقداماتي را به ما اعلام كرده اند كه بنا بر ملاحظات خودشان، خواستار شده اند بعد از انجام مراسم و اقدام، توسط ما بازتاب داده شود.
به علاوه مقادير زيادي بيانيه، قطعنامه و دعوت به برگزاري مراسم به صورت علني توسط كارگران، تشكل ها، گروه ها و جريانات كارگري مختلف در نقاط مختلف كشور صادر و منتشر شده كه ما تنها اشاره اي تيتر وار به بخشي از آنها خواهيم كرد.
اخبار و اعلام هاي منتشر نشده درباره روز جهاني كارگر در روز سه شنبه 12 ارديبهشت و مراسم هاي آن، كه به اين شورا واصل شده است :
لازم به ذكر است كه چنانچه ساعت اجراي مراسم اعلام نشده، كارگران خود بر حسب شرايط، در همان منطقه، ساعت مذكور را در همان روز هماهنگ خواهند كرد.
جمعي از كارگران سنگ بري هاي منطقه ي حاجي آباد- بين قم و تهران- عصر روز دوشنبه 11 ارديبهشت دست از كار ميكشند.
شهرك صنعتي البرز : 10 دقيقه دست از كار كشيدن كارگران مختلف در كارخانه هاي مختلف اين شهرك و تبريك اين روز و گفتگو درباره ي مهم ترين مشكلات و تاكيد بر لزوم متشكل شدن.
شهرك صنعتي كاوه : توسط كارگران در كارخانه هاي مختلف، 10 دقيقه دست از كار كشيده ميشود و ضمن گفتگو درباره ي مسائل كارگري، درباره ي راه هاي تشكل يابي و سازمانيابي بحث و گفتگو ميشود.
شهرك صنعتي سلفچگان : 10 دقيقه دست از كار كشيدن توسط كارگران مختلف در كارخانجات مختلف
شهرك صنعتي ارگ جديد بم: صحبت و گفتگو درباره ي لزوم تشكل يابي، اعلام حمايت از كارگران زنداني- اعلام حمايت كارگران مختلف اين شهرك از رضا شهابي كارگر دربند.
شهرك صنعتي منطقه آزاد چابهار: 1 ساعت دست از كار كشيدن براي اعلام حمايت از مبارزات كارگران
كارگران خباز در شهر مشهد: از جمله مناطق شهري قاسم آباد، دانشجو، سناباد، پيروزي، سلمان فارسي، معلم، 17 شهريور، خيام – ساعت 10 صبح به مدت 10 دقيقه دست از كار ميكشند.
تهران : جمعي از كارگران در صبح روز دوشنبه راس ساعت 8 صبح در مقابل خانه ي كارگر تجمع خواهند كرد و تلاش ميكنند به جاي شعارهاي ضد كارگري خانه كارگر، شعار ها و مطالبات خود را طرح و اعلام كنند. اين كارگران در زمينه ي خواست ايجاد تشكل هاي مستقل و برعليه دستمزد هاي بسيار پايين، گراني، تورم، شركت هاي پيمانكاري، قراردادهاي موقت، دستگيري كارگران و فعالان كارگري شعارهاي خود را به پيش خواهند برد.
همچنين كارگران در محيط هاي كاري مختلف در تهران و حومه راس ساعت 10 صبح دوشنبه 11 ارديبهشت و نيز 10 صبح و 4 عصر روز سه شنبه با دست كشيدن از كار به مدتي كه خود تعيين كرده اند، ضمن جشن گرفتن ِ روز جهاني كارگر، درباره ي مطالبات خود و لزوم ايجاد تشكل هاي مستقل خواهند گفت.
سنندج : مطابق اعلام عمومي كميته برگزار كننده ي مراسم روز جهاني كارگر در اين شهر، كارگران، فعالان كارگري و عموم كارگران راس ساعت 6 عصر در خيابان فردوسي نبش خيابان ناصرخسرو تجمع كرده و با طرح شعارهاي مستقل خود اقدام به انجام راهپيمايي خواهند كرد.
كارگران و جمع ها و تشكل هاي كارگري مختلفي ضمن صدور اعلاميه، قطعنامه و دعوت به برگزاري و اتحاد عمل، از عموم كارگران دعوت كرده اند كه در محيط هاي كاري، در محلات و در خيابان و بنا بر شرايط و ملاحظات خود به اعتراض عليه مناسبات سرمايه داري پرداخته و ضمن طرح مطالبات و شعارهاي خود به لزوم تشكل يابي و سازمانيابي و همبستگي كارگري در سطح داخلي و جهاني تاكيد نمايند.
در اين مورد ميتوان به نوشته‌جات منتشر شده توسط جريانات ، گروه ها و تشكل هاي زير اشاره كرد : كارگران ايران خودرو كه از كارگران دعوت كرده در مراسم هايي كه در قسمت هاي مختلف شركت برگزار ميشود شركت نمايند، جمعي از كارگران نيروگاه هاي ايران، جمعي از كارگران نفت و گاز و پتروشيمي عسلويه، جمعي از كارگران عسلويه، ، كميته هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي كارگري ، جمعي از كارگران خبازي هاي سنندج و حومه، جمعيت زنان آزاديخواه و برابري طلب سنندج، جمعي از كارگران بيكار سنندج، جمعي از كارگران فصلي و صنعتي دماوند، هيات بازگشايي سنديكاي كارگران فلزكار مكانيك، انجمن صنفي كارگران برق و فلز كار كرمانشاه، جمعي از فعالين كارگري كامياران، جمعي از فعالين كارگري اصفهان، جمعي از فعالين كارگري سقز، جمعي از فعالين كارگري سنندج، جمعي از كارگران پتروشيمي بندر ماهشهر، كميته برگزار كننده ي مراسم روز جهاني كارگر سنندج، جمعي از كارگران كردستان، اتحاديه آزاد كارگران ايران، جمعي از كارگران عسلويه، كنگان، و كارگران پروژه اي نفت و گاز
و ...
شوري برگزاري مراسم روز جهاني كارگر، اول ماه مه سال 2012 ، مطابق با 12 ارديبهشت سال 91 از كليه كارگران و فعالان كارگري، تشكل هاي مستقل جنبش كارگري و كليه جمع ها، محافل و جريانات كارگري ميخواهد كه با اتحاد و همبستگي هر چه بيشتر براي برگزاري هر چه باشكوه تر مراسم هاي اين روز، بكوشند.
ما خواهان اين هستيم كه در اين روز ضمن حمايت از خواست هاي كارگران ايران و ضمن اعلام حمايت از جنبش اشغال وال استريت و ساير اعتراضات كارگري در سراسر جهان، بيش از پيش بر لزوم سازمان يابي و همبستگي داخلي و جهاني كارگري تاكيد و تكيه كنيم.
اين شورا از عموم كارگران ميخواهد كه در روز جهاني كارگر در هر جا كه در توان آنهاست، چه در محيط هاي كار، چه در محيط هاي محل زندگي، چه در خيابان ها، به اشكال مختلف و ممكن، ضمن برپايي جشن روز جهاني كارگر، با اعتراض به وضعيتي كه مناسبات سرمايه داري براي طبقه ي كارگر ايجاد كرده است خواهان حذف اين مناسبات شوند.
كارگران ميتوانند به طرق مختلف، مثلا تجمع در محيط هاي كار، دست از كار كشيدن حتي به مدت 10 دقيقه، تجمع و راهپيمايي در خيابان ها و هر شكل ديگري كه خود بنا بر ملاحظات و شرايط خود صلاح ميدانند در اين روز كه روز همه ي كارگران جهان است، براي بيان خواست هاي خود و تاكيد بر ضرورت ايجاد تشكل هاي مستقل كارگري، مشاركت هر چه بيشتري داشته باشند.
بدينوسيله و بار ديگر ما مهم ترين خواست ها، مواضع و مسائل اساسي كارگران در سال 91 را در 10 بند اعلام داشته و از كارگران ميخواهيم مضمون اين بنده ها را به هر طريق كه ميتوانند در ميان ديگر همكاران و كارگران منتشر، توزيع و تكثير كنند و يا در انتقال آنها به صورت شفاهي و دهان به دهان بكوشند.
مهم‌ترين خواسته‌ها و مواضع كارگران ايران در سال 91
1-اخراج و بیکارسازی کارگران که به دلیل انداختن بار بحران سرمایه داری بر دوش کارگران است، بیش از پیش در حال اجراست. لازم است کارگران بر علیه اخراج همکاران خود دست به اعتراض بزنند. کارگران اخراجی نیز لازم است تا اعتراضات و تجمعات خود را به صورت هر چه جمعی تر و متحدانه به پیش ببرند.اعتراضات آتی کارگران بیکار نباید به صورت شورشهای بی هدف و کور خاتمه یابد. بلکه باید با اقدامات هدفمند و جمعی و برنامه ریزی شده و با اتحاد و سازمانیابی هر چه بیشتر، اعتراضات را هشیارانه به سوی تقویت سازمانیابی و اعمال فشار جمعی علیه سرمایه داری به پیش برد.
2- تعيين حداقل دستمزد كارگران با ارقامي بسيار پايين تر از خط فقر و با افزايشي معادل كمتر از يك سوم نرخ واقعي تورم، چيزي جز فلاكت و بدبختي بيشتر براي كارگران، تشديد استثمار آنان و تضمين سود‌هاي سرمايه‌داران در پي نخواهد داشت. ما خواهان اين هستيم كه كارگران با اعتراضات و اقدامات سازمانيافته و از طريق اعلام نمايندگان واقعي و تشكل‌هاي مستقل كارگري در راستاي افزايش هر چه بيشتر دستمزد خود مبارزه كنند.
3-حذف يارانه‌ها، تاخت و تاز و استثمار مضاعف توسط شركت‌هاي پيمانكاري و كارهاي با قرارداد موقت، كارهاي بدون قرارداد ، تغييرات در قانون كار براي تضمين منافع بيشتر سرمايه‌داران و استثمار بيشتر كارگران ، عدم برخورداري تمام كارگران از بيمه و ناكار بودن موارد پوششي بيمه در زمينه‌هاي بيمه بيكاري، درمان و غيره، همه و همه از نشانه‌هاي بي‌حقوقي مفرطي است كه بر كارگران ايران ميرود. ما ضمن محكوم نمودن ادامه اين موارد، خواهان اعتراضات سازمانيافته كارگران براي از بين بردن اين موارد هستيم.
4- ما ضمن حمايت از منافع كارگران مهاجر در ايران، خود را بخشي از جنبش جهاني طبقه ي كارگر دانسته و لازم ميدانيم درباره‌ي مبارزات جاري در ديگر نقاط جهان اعلام كنيم كه : مبارزات ضد ديكتاتوري مردم در كشورهاي عربي و شمال افريقا بايد با اين اصل مهم آميخته شود كه براي سوق دادن مبارزات به نفع مطالبات طبقاتي و جلوگيري و يا مبارزه عليه حكمراني توسط اشكال جديدي از سرمايه‌داري، و براي به دست آوردن هر درجه‌ي بيشتر از آزادي‌هاي اجتماعي وسياسي و نيز كسب مطالبات اقتصادي و معيشتي، لازم است مبارزات با افزايش هر چه بيشتر و شكل گيري اشكال لازم سازمانيابي طبقاتي و كارگري و با تقابل هر چه بيشتر با جريانات سرمايه داري انجام پذيرد.
همچنين ما از ضمن حمايت و تحسين مبارزات ضد سرمايه داري در امريكا و اروپا ، از جمله جنبش اشغال وال استريت و جنبش 99% و نيز اعتصابات عمومي كارگران در كشورهاي اروپايي، تاكيد ميكنيم كه طبقه ي كارگر در اين كشورها بايد در خلال اعتراضات خود به افزايش درجه ي سازمانيابي و تشكل‌يابي راديكال خود و ايجاد و يا تقويت سازمان ها و احزاب كارگري خود بپردازند تا بتوانند هرچه بيشتر مهر طبقاتي خود را بر روي اين مبارزات و اعتراضات بزنند.
5- ما يگانه راه بهبود در وضعيت معيشتي- اقتصادي كارگران و كسب هر درجه بيشتر از آزادي‌هاي سياسي و اجتماعي را در تقويت آگاهي طبقاتي و افزايش توان سازمانيابي و تشكل يابي كارگران ميدانيم. ايجاد تشكل‌هاي مستقل از دولت و كارفرماها و خودساخته و طبقاتي كارگري حق مسلم ماست و ما براي ايجاد آن از دولت اجازه نمي‌خواهيم بلكه دولت تنها وظيفه ي ثبت تشكل‌هاي مستقل ما را بر عهده دارد.
6- اعتراض و اعتصاب، حق تشكل، تحزب، آزادي بيان و قلم و مطبوعات، آزادي فعاليت‌هاي اجتماعي و سياسي، حق مسلم ماست. ما تداوم اجراي حكم اعدام، تعقيب قضايي، اخراج، تهديد و زنداني كردن فعالين اجتماعي را محكوم كرده و خواستار آزادي بي قيد و شرط فعالين كارگري از جمله رضا شهابي، رسول بداقي، علي نجاتي، بهنام ابراهيم زاده، عبدالرضا قنبری، شاهرخ زماني، علي اخوان، مهدی فرحی شاندیز، محمد جراحي و ديگر كارگران و فعالين كارگري هستيم.
7- ما بر لزوم اتحاد و همبستگي بخش‌هاي مختلف طبقه ي كارگر اعم از كارگران بخش صنعت، خدمات، معدن، كشاورزي، حمل و نقل، معلمان، پرستاران و ساير بخش‌هاي طبقه ي كارگر تاكيد ميكنيم. همچنين ما ضمن حمايت از مطالبات بازنشستگان، خواهان اداره‌ي سازمان تامين اجتماعي به دست نمايندگان منتخب كارگري و نمايندگان تشكل‌هاي مستقل كارگري هستيم.
8- كار كودكان فارغ از مليت، قوميت، ن‍ژاد و مذهب بايد ممنوع شمرده شده و آموزش رايگان براي همه‌ي كودكان( افراد زير 18 سال) بايد اجباري شمرده شود. همچنين تبعيض‌هاي آشكاري كه در مورد زنان از جمله در زمينه‌هاي اقتصادي- اجتماعي ميرود، و از جمله نابرابري هايي كه در مورد زنان كارگر در محيط‌هاي كار و در قوانين كار وجود دارد محكوم است. ما ضمن حمايت از فعالين جنبش لغو كار كودك ، فعالين جنبش زنان و ديگر جنبش‌هاي اجتماعي از جمله جنبش دانشجويي، خود را متحد آنان ميدانيم.
9- روز جهاني كارگر، اول ماه مه، بايد تعطيل رسمي شمرده شود و هرگونه ممنوعيت برگزاري مراسم در اين روز ملغي گردد.
10- ما كارگران ايران خود را بخشي از جنبش جهاني طبقه‌ي كارگر و داراي منافع مشترك با آنان و كل طبقه ي كارگر را در تضاد و نزاع با طبقه‌ي جهاني سرمايه‌داري ميدانيم. ما كارگران، هرگونه تهديد و تحريم اقتصادي و جنگ افروزي توسط سرمايه داري آمريكا و اروپا و ديگر كشورهاي سرمايه داري و هرگونه بهانه سازي براي جنگ و تحريم و به منظور رفع بحران و كسب بهانه براي سركوب داخلي از سوي دولت ايران را كه همگي تنها فقر وفلاكت براي كارگران ايران و جهان به وجود ميآورد را محكوم ميكنيم. كارگران ايران و جهان، در اين جنگ‌ها طرف هيچ كدام از دولت‌هاي سرمايه‌داري چه داخلي و چه خارجي نخواهند بود.
زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر
پیش به سوی تقویت سازمانیابی و تشکل یابی کارگری
شوراي برگزاري مراسم روز جهاني كارگر 91 – بيانيه شماره 2
يكشنبه - 10 ارديبهشت 1391
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر