روز پنجشنبه نهم ژوئن 2011 (19 خرداد 1390)، تطاهراتی در حمايت و همبستگی با کارگران ايران، به ابتکار "کلکتيو سنديکايی در حمايت از کارگران مغرب و خاورميانه" (مرکب ازچهار سنديکای اصلی درفرانسه: کنفدراسيون عمومی کارگران فرانسه � C.G.T.؛ اتحاديه سنديکائی همبسته � SUD؛ فدراسيون سنديکائی همبسته � F.S.U.؛ اتحاديه ملی سنديکاهای مستقل � UNSA) و با همکاری دو نهاد ايرانی کارگری در فرانسه «همبستگی سوسياليستی با کارگران ايران ـ پاريس» و «اتحاد بين المللی در حمايت از کارگران در ايران ـ واحد پاريس»، برای پشتيبانی از آزادی های سنديکائی در ايران ، در مقابل دفتر سازمان ملل متحد و دفتر مرکزی سازمان جهانی کار در ژنو برگزار شد.
دو سنديکای سويسی
در ابتدا، ژان ميشل ژوبيه از مسئولان بخش بين المللی س. ژ. ت که مسئوليت اداره مراسم را به عهده داشت، به ايراد سخنرانی پرداخت و انگيزه برگزاری اين تظاهرات را اعتراض به ممنوعيت سازمان يابی کارگران در ايران ، اعتراض به سرکوب و حبس فعالان کارگری سازمان يافته در ايران و دفاع از حق تشکل يابی مستقل کارگران در ايران بيان کرد. او هم چنين به اهميت همبستگی بين المللی بين کارگران در سرتاسر جهان و منجمله با کارگران ايران اشاره کرده و ابراز داشت که برای سنديکاهای فرانسوی طبيعی است که در کنار کارگران ايرانی قرار گرفته و از خواست های آنان حمايت کنند.
سخن ران بعدی پی ير کوتاز نماينده س. ژ. ت بود که درعين حال يکی از اعضای هيئت نمايندگی اين سنديکا در اجلاس سازمان جهانی کارهم بود. او سخنان خود را با ياد فرزاد کمانگر آغاز نمود. او خاطر نشان ساخت که دولت ايران در ILO بارها توسط "کميسيون نرم ها" به خاطر نقض مقاوله نامه ها محکوم شده است. پی ير کوتاز افزود که متاسفانه رژيم ايران در همين اجلاس به عضويت شورای اداری سازمان جهانی کار تعيين شده است. وی نسبت به حضور نمايندگان قلابی کارگران ايران در صدمين کنفرانس سازمان بين المللی کار اعتراض کرد و با تأکيد بر همبستگی کارگران نسبت به عملکرد جمهوری اسلامی در قبال کارگران اعتراض کرده و خواستار آزادی فوری کارگران زندانی شد.
آلن بارون نماينده سنديکای «همبستگی � سود» به سابقه پشتيبانی سنديکای متبوع خود از کارگران ايران اشاره نمود، سرکوب کارکران در ايران را نکوهش کرده و گفت که در قبال جهانی شدن سرمايه و اتحاد سرمايه داران، طبيعی است که کارگران برای پيشبرد مبارزه مشترک، متحد و همبسته شوند. او پشتيبانی از مبارزات کارگران ايران را يک وطيفه خطير طبقاتی شمرد و در ادامه سخنان خود به مساله زندانی شدن غيرقابل قبول کارگران در ايران که حتی اجازه برگزاری مراسم ساده اول ماه مه را نيز ندارند پرداخت و عملکرد خفقان بار جمهوری اسلامی در سرکوب هر اعتراض کارگری را به شدت محکوم کرد. او همچنين از لزوم شرکت نمايندگان واقعی کارگران ايران در سازمان بين المللی کار سحن راند و مبارزه در اين راه را از هدف های مجمع سنديکائی شمرد.
او که مستقيماٌ از کنگره سراسری سنديکای همبستگی سود که همزمان با تظاهرات ژنو در شهر ويلفرانش سور سون (منطقه ليون) برگزار ميشد به تظاهرات آمده بود، حامل پيامی بود برای تظاهرات از سوی سنديکاهای بيست کشور مختلف از 4 قاره شرکت کننده در کنگره. پيام شامل نکاتی مهمی بود از جمله از حق کارگران ايران در ايجاد تشکل های مستقل از دولت دفاع کرده و سرکوب کارگران ايران، پائين بودن دستمزدها و ناتوانائی کارگران ايران در برخورداری از يک زندگی شايسته را نکوهش کردند.
پس از آلن بارون، بترتيب نماينده سنديکاهای سوئيسی که از فراخوان "کلکتيو سنديکايی..." قبلاٌ حمايت کرده بودند و در تدارک تظاهرات فعاليت مستمری داشتند، در دفاع از جنبش کارگری ايران سخن گفتد. نمايندگان يک سنديکای ايتاليائی و سنديکای بلژيکی FTGB سخنرانان بعدی بودند که با ابراز همبستگی اعضای سنديکاهای خود با کارگران ايران از مطالبات به حق کارگران ايران پشتيبانی نموده و اظهار اميدواری کردند که با ادامه مبارزه مشترک سنديکائی از حضور نمايندگان قلابی فرستاده دولت ايران در سازمان بين المللی کار جلوگيری کرده و موفق شوند تا جمهوری اسلامی را به رعايت قوانين بين المللی که اتفاقا از امضا کنندگانش نير است، مجبور سازند.
سپس نمايندگان «همبستگی سوسياليستی با کارگران ايران ـ پاريس» و «اتحاد بين المللی در حمايت از کارگران در ايران ـ واحد پاريس» با سپاسگزاری از ابتکار عمل "کلکتيو سنديکايی..." که برای نحستين بار در اروپا متحدا از کارگران ايران و مطالبات انان حمايت و به ويژه همبستگی خود را با مبارزات کارگران ايران در ايجاد تشکلات مستقل کارگری اعلام کردند، به لزوم تداوم اين کارزارها تا احقاق حق کارگران ايران و نيز ادامه فشار به جمهوری اسلامی برای احترام به حقوق کارگران ايران، پافشاری کردند.
آن گاه خانم دياکيت رئيس «جنبش ملی زنان» وابسته به «کنفدراسيون سنديکاهای مستقل سنگال» در پيام همبستگی با کارگران به حق برابری زنان و مردان هم در جامعه و هم در محيط کار اشاره کرده و از مبارزات کارگران ايران پشتيبانی بعمل آورد. ممدو ديوف دبيرکل «کنفدراسيون سنديکائی سنگال» در سخنرانی پرشوری از حق کارگران ايران در ايجاد تشکل ها وسنديکاهای مستقل از قدرت حاکم، دفاع کرد و اعلام نمود که از خواسته های کارگران ايران در صدمين کنفرانس سازمان جهانی کار حمايت خواهد کرد.
سپس پيام های "کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل های کارگری"، محمود صالحي، "جمعی از کارگران ايران خودرو"، رضا رخشان و "سنديکای کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد تهران و حومه"، که از ايران رسيده بود، به زبان فرانسه اعلام گرديد.
نمايندگان سنديکاهای اروپا و سنگال برای انتقال خواسته های تظاهرکنندگان به ساختمان محل برگزاری کنفرانس برگشتند تا موضوع آزادی سنديکاها و حق کارگران ايران در ايجاد تشکل های مستقل را در کنفرانس مطرح سازند.
در اين بخش از تظاهرات شعارهائی در حمايت ازکارگران، آزادی زندانيان سياسی در ايران و محکوميت سرکوب در ابران سر داده شد. در ادامه نمايندگان نهادهای کارگري، گروه ها و سازمان های سياسی ايرانی که از کشورهای مختلف جهت دفاع از طبقه کارگر ايران در تظاهرات اعتراضی مقابل سازمان جهانی کار در ژنو حاضر بودند، پيام های همبستگی خود را با کارگران ايران و مبارزات مردم خواندند.
در پايان تظاهرات، نمايندگان سنديکاها برای دادن گزارش فعاليت خود به جمع تظاهرکنندگان پيوستند. آنان اعلام کردند که روز جمعه دهم ژوئن در سحنرانی های خود موضوع شرکت نمايندگان واقعی کارگران ايران در سازمان جهانی کار، لزوم فشار به جمهوری اسلامی برای احترام به تعهدات بين المللی و نيز آزادی بی قيد و شرط کارگزان ايرانی را مطرح خواهند کرد. خانم نماينده زنان سنگال هم اعلام کرد که نيمی از سخنرانی خود را به وضعيت کارگران ايران و بويژه لزوم برابری حقوق زنان و مردان در ايران اختصاص خواهد داد.
در ساعت دو و نيم يعد ظهر، تظاهرات در ميان شعارهای پرشور حاضران در پشتيبانی از جنبش کارگری ايران و افشای جمهوری اسلامی به پايان رسيد.
اتحاد بين المللی در حمايت از کارگران ايران ـ واحد پاريس ــ همبستگی سوسياليستی با کارگران ايران ـ پاريس
جمعه، دهم ژوئن 2011
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر